Jego nazwa pochodzi od półwyspu Labrador w Kanadzie gdzie odkryto go w latach 70. XVII w. Tam właśnie wydobywane są najpiękniejsze okazy. Labradoryt możemy spotkać też w innej odmianie zwanej spektrolitem. Występuje ona w Finlandii, a jej ogień (opalizacja) jest jeszcze silniejszy.
Charakterystyczną cechą labradorytów jest efekt optyczny zwany labradoryzacją - powodują ją płytkowe wrostki wewnątrz kamienia, które odbijają światło między sobą.
A oto kilka moich najnowszych prac właśnie z tym kamieniem: